Çırağan

Çıtırdıyor son bahar yaprakları
İğneler ıslatıyor senin yüzünden
Ellerim soğuk, nefesim titrek
Çırağan’da bir ikimiz varız sanki

Böyle de ölünmez ki
Yüreğim bu kadar çarparken
Böyle de yaşanmaz ki
Nefes bile alamazken

Geleceksen gel yâr
Ya tanışalım ya unutalım artık
Olmuyor böyle uzaktan yakınlık
Aklım kurtulmuyor fikrinden

Mekik dokuduğumuz koridorlar
Koşuşturduğumuz kaldırımlar
Sığındığımız çelişkili bakışlar 
Şahittir ki;
Ne büyük işkencedir bu sevinç...

24.12.2017

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dostum'a..

Zaman gözlerinde bulut Ne bir kelime ne bir tebessüm Oluk oluk akıyor sensizliğin yoksulluğu Gidilmiş hatıralardan en sonuncusu Sanki bir ölümdü gamzen Son kez kendine bak derken Ve bir düşüştü sarılışımız Soğuk kollarında Ağlamak ve haykırmak gibi Tanıyamamak seni Son nefesim bedenimi terk ederken Gözlerin yağıyor ruhuma Sanki ben bir çocukmuşum da Avutuyormuşsun beni inatçı hevesinle  Sanki ben yokmuşum da Arıyormuşum sende var olabilmeyi Artık sadece  Susuz kelimelerde boğulmak var Ve seni özlerken kaçışmak var      Şu çaresiz muhtaçlıktan...                                               31.08.2018
Devamı

Yama

Görecek çok şey var !  Neden uyuyorsun hala ?  Kalk, bir düğme kap !  Dikmeliyiz zamanı  Yok olmadan evvel, Yamalı geçmişimizde... 02.06.2018
Devamı

Tiftik

Sökülüyor ruhlar tarihten Sanki;  Hiç ağlanmamış Tiftiklenmiş masumiyetimiz Sanki, Mazi yaşlarımızdan dokunmamış Bedelsiz kazançların hayalinde Bir yok oluşa seyrimiz Kim bilir belki de  Soluksuz kahkahalarımızın suçu Bu yalandan gözlerimiz...
Devamı