Zaman gözlerinde bulut Ne bir kelime ne bir tebessüm Oluk oluk akıyor sensizliğin yoksulluğu Gidilmiş hatıralardan en sonuncusu Sanki bir ölümdü gamzen Son kez kendine bak derken Ve bir düşüştü sarılışımız Soğuk kollarında Ağlamak ve haykırmak gibi Tanıyamamak seni Son nefesim bedenimi terk ederken Gözlerin yağıyor ruhuma Sanki ben bir çocukmuşum da Avutuyormuşsun beni inatçı hevesinle Sanki ben yokmuşum da Arıyormuşum sende var olabilmeyi Artık sadece Susuz kelimelerde boğulmak var Ve seni özlerken kaçışmak var Şu çaresiz muhtaçlıktan... 31.08.2018
Sökülüyor ruhlar tarihten Sanki; Hiç ağlanmamış Tiftiklenmiş masumiyetimiz Sanki, Mazi yaşlarımızdan dokunmamış Bedelsiz kazançların hayalinde Bir yok oluşa seyrimiz Kim bilir belki de Soluksuz kahkahalarımızın suçu Bu yalandan gözlerimiz...
Yorumlar
Yorum Gönder