Ağlayabilmek





Göz yaşı akıtmak
Özlem dolu bir his
Ruhun tuzlu inleyişleri

Yenilgi, aniden çalan kapını
Dalga geçen çaresiz yalnızlığınla
Okşayarak öldüren nefesini, neşeni

Huzur, bir tedirginlik ki gitmeyen
Mutlu anların intikamını beklettiren
Üşüyoruz hangi karanlığa?


10.01.2017

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dostum'a..

Zaman gözlerinde bulut Ne bir kelime ne bir tebessüm Oluk oluk akıyor sensizliğin yoksulluğu Gidilmiş hatıralardan en sonuncusu Sanki bir ölümdü gamzen Son kez kendine bak derken Ve bir düşüştü sarılışımız Soğuk kollarında Ağlamak ve haykırmak gibi Tanıyamamak seni Son nefesim bedenimi terk ederken Gözlerin yağıyor ruhuma Sanki ben bir çocukmuşum da Avutuyormuşsun beni inatçı hevesinle  Sanki ben yokmuşum da Arıyormuşum sende var olabilmeyi Artık sadece  Susuz kelimelerde boğulmak var Ve seni özlerken kaçışmak var      Şu çaresiz muhtaçlıktan...                                               31.08.2018
Devamı

Yama

Görecek çok şey var !  Neden uyuyorsun hala ?  Kalk, bir düğme kap !  Dikmeliyiz zamanı  Yok olmadan evvel, Yamalı geçmişimizde... 02.06.2018
Devamı

Tiftik

Sökülüyor ruhlar tarihten Sanki;  Hiç ağlanmamış Tiftiklenmiş masumiyetimiz Sanki, Mazi yaşlarımızdan dokunmamış Bedelsiz kazançların hayalinde Bir yok oluşa seyrimiz Kim bilir belki de  Soluksuz kahkahalarımızın suçu Bu yalandan gözlerimiz...
Devamı